Raskolnikowi czy Raskolnikowowi? O odmianie nazwisk zakończonych na -ow

Baza wiedzy, Język, Odmiana, Wskazówki poprawnościowe   

Odmiana nazwisk zakończonych na -ow często stanowi przedmiot wątpliwości uczniów, co łatwo zauważyć przy omawianiu powieści Zbrodnia i kara. Problem stanowi szczególnie tworzenie formy celownika: Raskolnikowi czy Raskolnikowowi, Swidrygajłowi czy Swidrygajłowowi, Marmieładowi czy Marmieładowowi? W dalszej części artykułu rozwiążę ten problem.

Warto przy okazji nadmienić, że na portalach pseudoedukacyjnych, tak uwielbianych przez pozbawionych zdolności ich krytycznej oceny uczniów, aż roi się od źle odmienionych form tych (i innych) nazwisk, że o innych kompromitujących błędach już litościwie nie wspomnę, żeby od tematu nie odbiegać…

Jak odmieniać i dlaczego?

Najłatwiej odwołać się do analogii, czyli odmiany nazwisk takich jak Żukow, Sokow, Czechow. Ich odmiana nie stanowi problemu, a ich poprawne formy celownika liczby pojedynczej to: Żukowowi, Sokowowi i Czechowowi. Formy celownika żukowi, sokowi i Czechowi byłyby poprawne, gdyby pochodziły odpowiednio od wyrazów: żuk, sok i Czech.

Dlaczego? Ano dlatego, że w wyżej wymienionych nazwiskach cząstka -ow jest ich integralną częścią. Z zasady, tworząc formę celownika liczby pojedynczej od nazwiska męskiego zakończonego spółgłoską, dodajemy do tematu nazwiska końcówkę -owi, np. NowakNowakowi, WagnerWagnerowi. Z tego też powodu poprawne formy celownika liczby pojedynczej nazwisk Raskolnikow, Swidrygajłow, Marmieładow brzmią: Raskolnikowowi, Swidrygajłowowi i Marmieładowowi. Pierwsze ow jest w nich częścią tematu nazwiska, a drugie częścią końcówki fleksyjnej.

Kiedy stosujemy formę raskolnikowi?

Forma raskolnikowi (pisana małą literą) jest poprawna, jeśli pochodzi od wyrazu raskolnik, oznaczającego członka grupy wyznaniowej powstałej w XVII wieku w Rosji (tzw. staroobrzędowca). Warto też nadmienić, iż od tego wyrazu pochodzi nazwisko głównego bohatera powieści Dostojewskiego — autor zainspirował się prasowym opisem zbrodni popełnionej przez jednego z przedstawicieli tego odłamu. Pierwotnie wyraz raskolnik oznaczał odszczepieńca, toteż Dostojewski jako nawrócony syn Cerkwi Prawosławnej podchwycił temat, by wyrazić swój stosunek do raskolników i pokazać, że zbrodnia jest wynikiem odejścia od „prawdziwej” wiary.

Wzorzec odmiany wyrazów raskolnik i Raskolnikow

Na koniec (no, prawie na koniec) tabelka odmiany wyrazów raskolnik i Raskolnikow.

Przypadek Liczba pojedyncza Liczba mnoga Liczba pojedyncza Liczba mnoga
Mianownik raskolnik raskolnicy Raskolnikow Raskolnikowowie
Dopełniacz raskolnika raskolników Raskolnikowa Raskolnikowów
Celownik raskolnikowi raskolnikom Raskolnikowowi Raskolnikowom
Biernik raskolnika raskolników Raskolnikowa Raskolnikowów
Narzędnik raskolnikiem raskolnikami Raskolnikowem Raskolnikowami
Miejscownik raskolniku raskolnikach Raskolnikowie Raskolnikowach
Wołacz raskolniku raskolnicy Raskolnikowie Raskolnikowowie

Odmiana podobnych nazwisk

Analogicznie odmieniamy nazwiska Marmieładow, Swidrygajłow, Zosimow, Zamiotow, a także inne, niezwiązane już ze Zbrodnią i karą, np. Żukow, Czechow, Rachmaninow itp.

Warto też zauważyć, iż podany wyżej schemat odmiany odnosi się również do nazwisk zakończonych na -ew (-ow i -ew to cząstki wariantywne — pierwszą stosuje się po spółgłoskach twardych, a drugą po miękkich). Każdy chyba odmieni DudajewDudajewowi, DzagojewDzagojewowi, AdajewAdajewowi, ProkofiewProkofiewowi. Więc w czym tak naprawdę problem?

12 komentarzy do “Raskolnikowi czy Raskolnikowowi? O odmianie nazwisk zakończonych na -ow

  1. Tomek stwierdza:

    Mój polonista, chociaż jest to gość naprawdę 'na poziomie’, miał swoim czasem problemy z nazwiskiem Rieux z Dżumy. Wydaje się proste do odmiany, ale w rzeczywistości stwarza czasami śmieszne sytuacje 🙂

  2. Łukasz Rokicki stwierdza:

    Nazwiska Rieux lepiej w ogóle nie odmieniać, bo nijak nie pasuje ono do żadnego polskiego wzorca odmiany – pisownia jest tu myląca…

  3. Czeczen stwierdza:

    Witam
    proszę o interpretacje odmiany nazwiska premiera Czeczeni Kadyrow. Czy nazwisko to odmienia się przez przypadki?

  4. Łukasz Rokicki stwierdza:

    To nazwisko odmienia się według podanego wzorca:
    M. Kadyrow
    D. Kadyrowa
    C. Kadyrowowi
    B. Kadyrowa
    N. Kadyrowem
    Ms. Kadyrowie
    W. Kadyrowie

  5. marciner stwierdza:

    A co z Bułhakowem? Tak samo?
    Artykuł poświęcony Bułhakowowi czy Bułhakowi?
    I kolejne pytanie:
    Bułhakowski Mistrz czy Bułhakowowski Mistrz?
    Bułhakowski Berlioz czy Bułhakowowski Berlioz?”
    Będę wdzięczny za odpowiedź,
    MR

  6. Łukasz Rokicki stwierdza:

    @ marciner
    Tak samo. Gdyby pisarz nazywał się Bułhak, byłoby Bułhakowski, jeżeli jednak nazywa się Bułhakow, to np. Berlioz musi być Bułhakowowski.

  7. marciner stwierdza:

    Dziękuję za odpowiedź.
    To mam kolejne pytanie.
    Dlaczego Galeria nazywa się Trietiakowska (ta znana w Moskwie), a nie Trietiakowowska. Osoba, od której ta nazwa została utworzona, miała na nazwisko nie Trietiak, a Trietiakow?
    Pozdrawiam
    MR

  8. Łukasz Rokicki stwierdza:

    Nie wiem. Prawdopodobnie przejęto tę formę żywcem z rosyjskiego. W polszczyźnie zasady mogą być trochę inne. Polecam wypowiedź językoznawcy dot. podobnego nazwiska: http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/przymiotnik-dzierzawczy-od-Solowjow;12965.html

  9. marciner stwierdza:

    Dziękuję za odpowiedź i za link.
    Pozdrawiam
    MR

  10. yaga stwierdza:

    Dzień dobry! Mam pytanie odnośnie do odmiany nazwisk rosyjskich, ale żeńskich. Wczoraj w „Milionerach” padło pytanie o Raisę Gorbaczowę. Czy ta forma jest poprawna? Powinno być Raisa Gorbaczowowa czy Raisa Gorbaczowa? Z góry dziękuję za rozwianie wątpliwości.

  11. Łukasz Rokicki stwierdza:

    @ yaga
    Rozważania w powyższym artykule dotyczą odmiany nazwiska bohatera. Pani pytanie dotyczy czegoś innego — utworzenia formy żeńskiej.
    Urabianie form żeńskich za pomocą sufiksów -owa i -ówna (w zależności od stanu cywilnego) to zwyczaj polski, w dodatku od dawna niepraktykowany, a jeśli już, to raczej w formie żartu lub wyrażenia pogardliwego stosunku. Powinno być Gorbaczowa, tak samo jak Płatowa (od Płatow) czy Gromowa (od Gromow), Jegorowa (od Jegorow) itd.

  12. yaga stwierdza:

    Bardzo dziękuję. Nie umiałam tego odnaleźć w Poradni Językowej, a bardzo mnie zdziwiło, gdy zobaczyłam na ekranie telewizora taką formę. Jednak telewizja kłamie 😉 Jeszcze raz dziękuję.

Zostaw komentarz

Silnik: Wordpress - Theme autorstwa N.Design Studio. Spolszczenie: Adam Klimowski. Modyfikacja: Łukasz Rokicki.
RSS wpisów RSS komentarzy