Pytanie od czytelnika:

W ćwiczeniach dla pierwszoklasistów zauważyłem „miniautko”. Męczy mnie to miniautko, więc proszę o opinię, czy jest to poprawne?

Fakt, że nie zetknęliśmy się nigdy z danym wyrazem, nie przesądza o jego poprawności. I to wszyscy rozumiemy. Podobnie nie przesądza o niej to, czy znajdziemy dany wyraz w słowniku czy też nie. Otóż istnieją w języku tzw. formy potencjalne, czyli nieużywane, nienotowane w słownikach, ale możliwe do utworzenia w zgodzie z systemem językowym. Taką formą może być np. wyraz pociążek, którym określiłem jedną z zabawek swojego dziecka. Daremno go szukać w słownikach, ale nie da się podważyć jego poprawności w żadnym aspekcie. Dlatego każdy z takich neologizmów należy rozpatrywać indywidualnie.

Jeśli chodzi o sam wyraz miniautko to pod względem formalnym nie da mu się niczego zarzucić: przedrostek mini- jest we współczesnej polszczyźnie produktywny i jednoznaczny. Podobnie poprawny jest sposób zapisu, gdyż wymaga on pisowni łącznej, co szczegółowo wyjaśniam w innym artykule.

Wątpliwości może budzić, czy nie mamy przypadkiem do czynienia z pewną redundancją — czy przedrostek mini- i zdrobniona forma rzeczownika nie stanowią pewnego nadmiaru znaczeniowego. W końcu przedrostek ten, podobnie jak forma zdrobniona, sugerują, że mamy do czynienia z czymś małym. Takich redundancji z zasady powinno się unikać.

To prawda, ale zwróćmy uwagę, że formy auto i autko odnoszą się do desygnatów różniących się nie tylko rozmiarem, ale także przeznaczeniem: auto służyć będzie raczej jako środek transportu, a autko do zabawy. Ale też autko autku nierówne, gdyż może być autko większe, o długości np. kilkunastu lub kilkudziesięciu centymetrów, może być też autko mniejsze, które nawet trzyletni maluszek bez problemu przemyci w swojej malutkiej rączce (Różnicę tę widać np. na załączonym obrazku. Trzeba przyznać, że dla małego człowieczka jest ona z różnych względów istotna). I to drugie — dla odróżnienia — możemy nazwać miniautkiem.

W związku z powyższym formację miniautko można z czystym sumieniem uznać za poprawną.

Share on Facebook