12 30
Kilka czy też już kilkanaście godzin temu sejm postanowić znieść przepisy o objęciu obowiązkiem szkolnym sześciolatków. I — jak to było dotychczas w tej sprawie — chór komentatorów podzielił się na dwa głosy. Niestety, cały dyskurs na ten temat od początku opierał się na gruncie czysto politycznym i myślę, że nic się nie zmieni. A jeśli tak, to przekonywanie nikogo do jednego lub drugiego rozwiązania, tj. posyłania do szkoły 6- lub 7-latków, nie ma sensu i nie taki jest cel tego artykułu. Zresztą, nie czas już na to. Na szczęście.
Przeczytaj cały artykuł »
Share on Facebook
08 25
Wakacje się kończą, mamy ostatni tydzień sierpnia, a w nim egzaminy poprawkowe oraz trudne i odpowiedzialne decyzje, co zrobić z uczniami, którzy nie zdali jednego egzaminu poprawkowego: promować ich do następnej klasy czy nie promować… Jako że kwestia jest dość istotna, proponuję przyjrzeć się obowiązującemu w tym zakresie stanowi prawnemu oraz czynnikom istotnym podczas podejmowania tak ważnej decyzji.
Dawniej sprawa była jasna: kto otrzymał na koniec roku ocenę niedostateczną z jakiegokolwiek przedmiotu i nie zdołał jej poprawić na egzaminie poprawkowym, powtarzał klasę. Niestety, to wiązało się z koniecznością łożenia dotacji na takiego ucznia przez kolejny rok. Zaczęto więc robić wszystko, by uczniom ułatwić otrzymanie promocji do kolejnej klasy: najpierw zwiększono do dwóch dopuszczalną liczbę egzaminów poprawkowych, a następnie wprowadzono przepis o możliwości promowania ucznia do klasy programowo wyższej z jedną oceną niedostateczną. Początkowo dotyczył on szkół podstawowych i gimnazjów, jednak z biegiem czasu objął również szkoły ponadgimnazjalne.
Nie mam zamiaru krytykować tego przepisu, gdyż uważam go za do pewnego stopnia uzasadniony, pod warunkiem jednak, że jest właściwie stosowany i interpretowany, a z tym bywa różnie. Dalszą część artykułu poświęcę sposobowi interpretacji tego zapisu i jego skutkom. Mam zamiar zwrócić także uwagę na pewien wiążący się z nim absurd.
Przeczytaj cały artykuł »
Share on Facebook
02 15
Od próbnej matury zorganizowanej przez CKE minęło już nieco czasu — nauczyciele ją przeprowadzili, sprawdzili, omówili… W zasadzie nie mam zwyczaju komentować tego typu egzaminów, ale wydaje się, że jednak muszę wtrącić tu kilka krytycznych uwag, tym bardziej że nie są to wyłącznie moje spostrzeżenia. Nie spotkałem chyba nikogo, kto nie miałby zastrzeżeń do sformułowanego w tym roku tematu rozprawki problemowej, a wiem, że niektórzy poloniści krytykowali go w dość ostrych słowach. Brzmiał on: Czy odkupienie winy zwalnia człowieka z odpowiedzialności za wyrządzone krzywdy? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanego fragmentu „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza, do całego utworu oraz do innego tekstu kultury. Temat teoretycznie nie wydaje się zbyt trudny, ale… najtrudniejsze wydaje się zrozumienie intencji autorów zadania. To, co powypisywali uczniowie, jest wobec tego sprawą absolutnie drugorzędną.
Przeczytaj cały artykuł »
Share on Facebook
08 15
Kolejna porcja kwiatków z uczniowskich wypracowań (poprzednie były tutaj, tutaj i tutaj). Tym razem wszystkie „złote myśli” koncentrują się wokół określonego tematu, a raczej postaci — Izabeli Łęckiej, bohaterki powieści Bolesława Prusa pt. Lalka.
Przeczytaj cały artykuł »
Share on Facebook
07 25
To już trzecia i ostatnia część rozważań nad wynikami tegorocznej matury. Po wskazaniu dwóch przyczyn jej — jak to się bezrefleksyjnie określa — słabych wyników (samego systemu egzaminów w Polsce i umasowienia liceów) pora jakoś podsumować rozważania, gdyż problem w zasadzie wynika z sumy poprzednio omówionych czynników.
Przeczytaj cały artykuł »
Share on Facebook
07 05
W poprzednim artykule wskazałem pierwszy problem mający wpływ na fatalne wyniki egzaminów maturalnych — system sprawdzianów kończących poszczególne etapy edukacji, który zamiast motywować uczniów, demotywuje ich (naprawdę, trzeba było mieć albo dużo złej woli, albo mało zdolności przewidywania, żeby coś takiego wymyślić…). Dziś omówię kolejny problem, jakim jest obecne funkcjonowanie systemu kształcenia ponadgimnazjalnego, a konkretnie umasowienie liceów.
Przeczytaj cały artykuł »
Share on Facebook
07 03
Jeszcze przed ogłoszeniem wyników tegorocznych matur mówiło się, że ich poziom jest zatrważający, a komisje wręcz doliczają maturzystom punkty (i to na niespotykaną dotąd skalę), żeby nie było zupełnej klęski. Teraz wszyscy biją na alarm, a mądre głowy deliberują, co zrobić, żeby taka katastrofa się nie powtórzyła. Pozwolę sobie przyłączyć się do tej dyskusji, chociaż zdaję sobie sprawę z tego, że tym, co napiszę, narażę się chyba wszystkim.
Początkowo miałem zamiar odnieść się do problemu w jednym artykule, jednak w trakcie pracy doszedłem do wniosku, iż zmusiłoby mnie to do pewnych skrótów myślowych i logicznych, a i to, co napisałbym, mogłoby zostać niewłaściwie zrozumiane — nie chodzi o to, że naraziłbym się temu czy owemu, lecz o samą ideę, która jest w tym wszystkim najważniejsza.
Dziś o pierwszej z przyczyn — demotywującym systemie sprawdzianów kończących etapy edukacji.
Przeczytaj cały artykuł »
Share on Facebook
06 28
No właśnie, uroczystość zakończenia roku szkolnego za nami, świadectwa rozdane lub otrzymane (w zależności od tego, o osobach z której strony biurka mowa), ale czy naprawdę zakończył się już rok szkolny i mamy wakacje?
I tak, i nie. Dlaczego? O tym w dalszej części artykułu.
Przeczytaj cały artykuł »
Share on Facebook
01 09
Nauczyciel, niezależnie od nauczanego przedmiotu, powinien wdrażać uczniów do samodzielnego myślenia, chociaż struktura egzaminu kończącego naukę języka polskiego w liceum, wymagającego myślenia zgodnego z kluczem, wcale temu nie sprzyja. Nie można jednak zapominać, że sam też powinien myśleć samodzielnie i krytycznie przyjmować rozstrzygnięcia proponowane przez autorów podręczników, a nawet twórców materiałów metodycznych. Pisałem już o ich wpadkach w artykułach Na toż — kulinarny problem i Mickiewicz politeistą?, a jakiś czas temu kolejnego przykładu dostarczyła mi koleżanka po fachu. I okazuje się, że nawet uczenie ortografii w oparciu o materiały przygotowywane przez specjalistów w przewodnikach metodycznych bywa niekiedy ryzykowne, i to nie z powodu możliwych przypadkowych błędów w druku.
Przeczytaj cały artykuł »
Share on Facebook
01 04
Oj tak, dają się nam te dwie literki we znaki, i to w różnych sytuacjach, o czym można się przekonać na wiele sposobów, przede wszystkim przeglądając protokoły z zebrań rady pedagogicznej, w których jedno z tych oznaczeń (nie zdradzę chwilowo które) pełni funkcję odnośnika do kolejnego punktu porządku zebrania (oznaczonego liczbą w systemie arabskim). I — jak to nierzadko w spornych sytuacjach bywa — przeważa w nich… błędna forma zapisu. Błędna, ale w tym kontekście.
Przeczytaj cały artykuł »
Share on Facebook
Jestem nauczycielem języka polskiego w jednym z warszawskich liceów. Na tej stronie chcę dzielić się refleksjami dotyczącymi literatury, języka, edukacji, mediów. Nie zabraknie również tekstów mających na celu pomoc uczniom w zrozumieniu pewnych kwestii i zjawisk.
