26 lutego 2015 r. nadzieje na medal w skokach narciarskich zostały rozwiane. Żyła był 9., Stoch 12., ale sezon się nie kończy, przed nami kolejne konkursy.

Tego samego dnia Legia zostaje rozbita przez Ajax i żegna się z Ligą Europy – szkoda, ale sezon się nie kończy, zostaje liga, Puchar Polski, kolejne mecze.

27 lutego 2015 r. zmarł redaktor Bohdan Tomaszewski. Skończyła się pewna epoka…

Śmierć Bohdana Tomaszewskiego nie była czymś bardziej niespodziewanym niż porażka naszych skoczków czy Legii. Redaktor miał już 93 lata i było oczywiste, że wiadomość o jego śmierci pojawi się już w niedługim czasie. Było jednak równie oczywiste, że wraz z nim odejdzie coś więcej… Dlatego też wiadomość o jego śmierci zasmuciła mnie bardziej niż niepowodzenia naszych sportowców z poprzedniego dnia.

Przeczytaj cały artykuł »

Share on Facebook

Na początek krótkie przesłanie do ludzi, którzy mają kompleks na punkcie polszczyzny, którą uważają za język zaściankowy i „obciachowy”:

Nie wstydźcie się swojego języka, lecz tego, jak go używacie!

Dziś. 21 lutego, po raz kolejny obchodzony jest ustanowiony w 1999 r. przez UNESCO Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, mający zwrócić uwagę na fakt, iż połowa spośród używanych obecnie na świecie języków jest zagrożona zanikiem w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat, co prowadzi do potrzeby wspierania ochrony różnorodności językowej jako ważnego elementu światowego dziedzictwa kulturowego.

Przeczytaj cały artykuł »

Share on Facebook

Od próbnej matury zorganizowanej przez CKE minęło już nieco czasu — nauczyciele ją przeprowadzili, sprawdzili, omówili… W zasadzie nie mam zwyczaju komentować tego typu egzaminów, ale wydaje się, że jednak muszę wtrącić tu kilka krytycznych uwag, tym bardziej że nie są to wyłącznie moje spostrzeżenia. Nie spotkałem chyba nikogo, kto nie miałby zastrzeżeń do sformułowanego w tym roku tematu rozprawki problemowej, a wiem, że niektórzy poloniści krytykowali go w dość ostrych słowach. Brzmiał on: Czy odkupienie winy zwalnia człowieka z odpowiedzialności za wyrządzone krzywdy? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanego fragmentu „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza, do całego utworu oraz do innego tekstu kultury. Temat teoretycznie nie wydaje się zbyt trudny, ale… najtrudniejsze wydaje się zrozumienie intencji autorów zadania. To, co powypisywali uczniowie, jest wobec tego sprawą absolutnie drugorzędną.

Przeczytaj cały artykuł »

Share on Facebook

Dziś świątecznie, chociaż z lekkim przymrużeniem oka. Otóż złożę dziś czytelnikom mojego bloga życzenia w dwóch wersjach: nowomodnej lub nowomownej (nie wiem, której nazwy użyć, gdyż obie wydają mi się trafne) i tradycyjnej. Samym zaś czytelnikom pozostawiam wybór, którą z nich zechcą przyjąć i dlaczego.

Przeczytaj cały artykuł »

Share on Facebook

Poniższy artykuł odbiega od dominującej na tej stronie tematyki. I nieprzypadkowo. Mamy wszak wakacje, co jest dobrą okazją, aby zaprezentować miejsce szczególne — idealne do wakacyjnego wypoczynku, a jednocześnie tętniące życiem kulturalnym. Aż trudno w to uwierzyć, jednak z pełnym przekonaniem można powiedzieć, iż ta maleńka (niespełna 400 stałych mieszkańców), położona wśród lasów wioska Urle pod względem dynamiki życia kulturalnego dystansuje zdecydowaną większość polskich miast, nawet tych średniej wielkości i większych, a jeśli odnieść ją do potencjału miejscowości, to nawet główne ośrodki życia kulturalnego w Polsce nie błyszczałyby w takim porównaniu… Jednocześnie Urle nie zatraciły swojego głównego waloru — miejsca sprzyjającego powrotowi do natury, odpoczynkowi, wyciszeniu, odpoczynkowi od codziennego zgiełku, pośpiechu i natłoku spraw.

Przeczytaj cały artykuł »

Share on Facebook

Jak Państwo wiedzą, nie zniżam się do powielania materiałów z innych stron ani nie odchodzę od tematyki, której poświęcona jest ta strona, tym razem jednak sprawa jest godna zainteresowania, tym bardziej że wiem, iż często zaglądają tu osoby mające dzieci.

Wakacje to okres, w którym dzieci cieszą się większą swobodą i więcej czasu spędzają poza domem, nierzadko bez żadnego nadzoru. Niestety, tym samym zwiększa się prawdopodobieństwo, iż staną się przedmiotem zainteresowania pedofilów i różnej maści złoczyńców. Warto więc skorzystać z prostego sposobu, który może przyczynić się do poprawy ich bezpieczeństwa. Mówiąc konkretniej, sposób ten ma za zadanie zapobiec wykorzystywaniu przez złoczyńców typowej dla dzieci naiwności.

Przeczytaj cały artykuł »

Share on Facebook

Szanowni czytelnicy, jeśli żyjecie w przekonaniu, że flaga Rzeczypospolitej Polskiej (bo tak odmienia się nazwę naszego kraju, o czym pisałem w artykule Rzeczpospolita, republika) jest biało-czerwona (koniecznie pisana w ten sposób, o czym również pisałem w artykule Pisownia przymiotników złożonych), to Wasza wiedza jest mniej więcej taka jak moja, tj. ułomna, bo — jak się okazuje — w świetle obowiązującej ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych wcale nie jest ona (naturalnie flaga, nie wiedza…) ani w połowie biała, ani w połowie czerwona…

Przeczytaj cały artykuł »

Share on Facebook

Tym razem znów napiszę o czymś, co nie ma bezpośredniego związku z polszczyzną, ale kwestii języka dotyczy. Otóż w związku z sukcesem zespołu Jarzębina i wykonywanej przez niego piosenki Koko Euro spoko, która została wybrana na oficjalny przebój reprezentacji Polski na Euro 2012, pojawiły się porównania z innymi utworami towarzyszącymi imprezom sportowym, w tym z popularną dwa lata temu piosenką Waka waka Shakiry, znaną z mundialu w RPA. I tu powraca pytanie, czy występujące w tytule i treści piosenki waka waka coś znaczy, czy jest pozbawioną znaczenia przyśpiewką, taką jak np. koko koko.

Przeczytaj cały artykuł »

Share on Facebook

Miło mi poinformować Państwa, że strona Język — literatura — edukacja została do tej pory odwiedzona ponad 100 000 razy (licząc tylko wizyty, nie wszystkie odsłony)! Dziękuję wszystkim, którzy kiedykolwiek znaleźli choć chwilkę, by się na tej stronie zatrzymać, a szczególnie tym, którzy zostawili po sobie ślad w postaci komentarza, oceny artykułu czy maila do autora.

Nie jest to może wynik imponujący, jeśli wziąć pod uwagę, że strona istnieje ponad 2,5 roku, ale jeśli uwzględnimy, iż po opublikowaniu przeze mnie kilku artykułów przez osiem miesięcy leżała odłogiem i bliski byłem decyzji o jej likwidacji, a tak naprawdę coś drgnęło dopiero w poprzednim roku, to myślę, że jak na stronę niekomercyjną, niemogącą liczyć na promocję i poświęconą tematyce przez wielu lekceważonej, wynik należy uznać za zadowalający.

Co cieszy mnie szczególnie, czytelnikami tej strony nie są osoby przypadkowe, lecz takie, które poszukują konkretnych informacji związanych z poruszaną tu tematyką, w tym inni nauczyciele, uczniowie, politycy różnego szczebla, a nawet redaktorzy czasopism. Świadczy to o tym, że nie wszyscy zgadzają się na propagowany w wielu miejscach model językowej bylejakości. Utwierdza mnie to w przekonaniu, że warto było podjąć trud stworzenia i utrzymania strony, chociaż nie tylko nie przynosi ona zysków, ale jej prowadzenie wiąże się z pewnymi kosztami (reklamy na stronie co prawda są, ale zysk z nich jest symboliczny, a właściwie go nie ma, bo nie wystarczy go na utrzymanie domeny). Jeśli jest na nią zapotrzebowanie, to niech będzie ona moim prywatnym wkładem na rzecz naszej mowy ojczystej. Inni oddawali za nią życie, więc moje tzw. „poświęcenie” i tak nie jest niczym wielkim.

Chciałbym przy tej okazji podziękować wszystkim za zainteresowanie stroną, życzliwe komentarze i korespondencję mailową. Nie zawsze udaje mi się znaleźć czas, by odpowiedzieć, więc przepraszam wszystkich pominiętych.

Jeszcze raz zachęcam do zgłaszania propozycji nowych artykułów. A nuż podsuną mi Państwo jakiś ciekawy pomysł.

Z polonistycznym pozdrowieniem
Łukasz Rokicki

Share on Facebook